De camper

Onze laatste dagen IJsland

Vanaf ons slaapplekje in de buurt van de watervallen gaan op weg naar het nationaal park Pingvellir. Het staat bekend om z'n rijke historie en omdat hier de Amerikaanse en Euraziatische continentale platen samenkomen. We lopen eerst, met veel te veel andere toeristen, over een breed pad langs de kloof naar een uitkijkpunt, maar ontdekken later een pad de andere kant op, de kloof in, waar bijna niemand te vinden is. Heerlijk rustig bekijken we een waterval en wandelen we door de kloof. Ook treffen we in dit park een hoop leuke, tetterende, vogels.
De weg volgend langs het Pingvallavatn, IJslands grootste meer, vinden we een mooi plekje om te eten en te slapen.

De volgende ochtend aan de koffie bedenken we ons, dat ons plan die dag naar Reykjavik te gaan, ondoordacht is. Het is Hemelvaart. Maar aangezien het onze laatste mogelijkheid is (vrijdag vliegen we weer naar huis), besluiten we toch een kijkje te gaan nemen. Mede ook door de blauwe lucht die we in de buurt van de hoofdstad zien. Als we wat mensen aan het werk zien aan de weg en de vuilniswagen zien rijden, krijgen we hoop opdat het wellicht niet volledig 'dicht' is. En gelukkig... toeristisch Reykjavik is gewoon open! Dus lopen we de winkelstraatjes door en bekijken we de gigantische kerk, waar de Hemelvaartsdienst net afgelopen is en de organiste het uit 5275 pijpen bestaande orgel bespeeld.

Omdat we morgen vroeg ons 'huisje' moeten inleveren, eindigen we waar we begonnen zijn, in de buurt van Keflavik en het internationale vliegveld, op 'onze' gratis camping bij de vuurtorens op het puntje van het schiereiland Reykjanes.

Nog meer wolken en regen

Het schiereiland Snæfellsnes brengt ons niet wat we willen zien. Een vleugje blauwe lucht is er niet te vinden en ook de hoofdbezienswaardigheid van dit schiereiland, de vulkaan Snæfellsjökull, is volledig in (regen)wolken gehuld. De lavavelden, bedekt met dik mos, verraden dat hier toch ergens een vulkaan moet zijn.
We rijden door en hopen verderop op beter weer. Tegen etenstijd hebben we dat eindelijk gevonden. Eerst maar even bij de watervallen kijken waar we zijn aanbeland, nu het droog is. De ene wateval is meer een heftig riviertje door een nauwe kloof, de ander is buitengewoon apart omdat deze via de zijkant de rivier in gutst. Onder de lavavelden vandaan stroomt het water de rivier zijdelings in. Zoiets hebben we nog niet eerder gezien en zo is dus ook deze waterval weer bijzonder!

IJslandse Carribean

Gisteren zijn we, via het centrale schiereiland van de Westfjorden, aangekomen op het zuidelijke schiereiland. Het landschap veranderde en ook het weer. Het is hier bijzonder fraai. Mooie goudgele stranden en een azuurblauwe zee. De begroeiing, bestaande uit grasachtigen en mos, in de kleuren groen, geel, rood en bruin, geven het landschap een warme gloed. Met de zon erbij, waan je je in de ijslandse Carribean! Ware het niet dat het sinds gisteravond zeikregent. Onophoudelijk. We rijden door wolken of regenbuien die ons zicht beperken. We twijfelen wat te doen. Rijden we naar het meest westelijke puntje van de Westfjorden om op de vogelkliffen van Latrabjarg, door weer en wind, puffins te zoeken of gaan we beginnen aan een lange weg terug naar de ringweg. We gaan toch naar de puffins. Met ons meer gekken, het is druk op de weg met zo'n acht tegenliggers binnen twee uur. De weg blijkt net zo beroerd als het weer, maar ook daar laten we ons niet door tegenhouden. Alsof de gaten, de uitstekende keien, de regen en wind nog niet voldoende waren op deze, langs afgronden kronkelende, gravelweg, stuiten we ook nog eens op een groot rotsblok. Uiteraard vrijwel middenop, met nog de meeste ruimte aan de afgrondzijde. Dankzij de berm, die hier redelijk stevig blijkt, kunnen we er met de camper net langs.
Dan komen we toch eindelijk aan bij de parkeerplaats. We eten eerst een bammetje en wagen ons door het beestenweer richting de klif. We worden beloond! De puffins zitten vrijwel op de rand. Het is dat het zo hard waait en het onverstandig is nog dichter naar de rand toe te lopen, anders hadden we ze aan kunnen raken. Er zat slechts een meter tussen ons! Alle moeite is niet voor niks geweest! Helemaal fantastisch!
En nu zitten we op de ferry die ons naar het schiereiland Snæfellsnes brengt. De ferry vaart slechts één maal per dag uit maar de vertrektijd komt ons toevallig bijzonder goed uit. Het scheelt een lange rit terug naar de ring. Hopelijk is de wind gaan liggen!

Gemaakt met telefooncamera zonder zoom!

Wind

Met het ophalen van de camper werden we geattendeerd op de ijslandse wind. Zo moesten we onze mobiele nummers opgeven, zodat ze ons kunnen waarschuwen bij extreem harde wind. Bij een windsnelheid van 15 m/s of meer, worden we geacht de camper zsm stil te zetten, op een indien mogelijk beschutte plek, met de neus in de wind. Gisteren ontvingen we ons eerste windalarm. Het betreft oa het schiereiland Snæfellsnes. Het ligt één schiereiland verder als daar waar wij naar op weg gaan, maar we zien de matrixborden al. De verwachte windsnelheid is 21 m/s. Gelukkig gaan wij eerst de Westfjorden ontdekken!

Ook hier dreigende luchten, maar er vallen toch maar weinig druppels en soms prikt de zon er zelfs nog door. De wind laat af en toe van zich horen. Terwijl we de kronkelweg langs de fjorden volgen (een andere is er niet) genieten we van de omgeving. Het is hier werkelijk prachtig. Bij elke bocht word je weer verrast met nieuwe, mooie uitzichten. Onmogelijk goed vast te leggen met enig camera.

Zowel gisteren als vandaag staat in het teken van zeehondjes. Gisteren keken we uit op een hele kolonie, liggend op een zandbank, vandaag zien we ze ons regelmatig bekijken vanuit het water. En wij 'bekijken' terug!

En terwijl we gisterochtend nog naast een miauwend katje kampeerden die, zo bleek uit nader onderzoek, tussen de rotsen naast en om haar dode vriendje jammerde, worden we deze ochtend wakker gemaakt door een stel blatende, uitgebroken, schapen. Als ik het 'gordijn' van mijn 'slaapkamerraam' opendoe, sta ik oog in oog met een nieuwsgierig lammetje. We bestuderen elkaar even en gaan dan weer verder met waar we mee bezig waren. Het lammetje met eten en ik met slapen. Totdat we worden gestoord door de boer die ze terug hun wei in stuurt.

Inmiddels hebben we ook onze eerste  hot-tub-ervaring met natuurlijk verwarmd water. Nadat een stel gillende engelse dames, die het water te heet vonden, met hun mannen vertrekken, nestelen wij ons voorzichtig in het loeihete water.

Weer een waterval

Vandaag veel gereden, maar uiteraard nog even gestopt bij een waterval. Het is de Godafoss. We hebben 'm van alle kanten bewandeld en bekeken. Van boven via links, maar ook via rechts en beneden af. Vooral van onder af vonden we 'm erg mooi zosls op de foto hierboven. We zijn nog even in 'de grote stad' Akureyri geweest en daarna gauw weer alle mensen ontvlucht op zoek naar een slaapplek. Het kost soms wat moeite maar dan heb je ook wat. Voor het slapen gaan lopen we nog, via de nabijgelegen paardenweide, een strandje op, waar we grote, paarse mossels, schelpen, zeeëgels, maar ook skeletten, botten en zelfs een hele vis vinden. Deze bezienswaardigheid/activiteit staat niet in de reisgidsen maar is zeker de moeite waard!

Een berg nieuwe belevenissen

Op weg naar Myvatn, het muggenmeer, rijden we over diverse kale vlaktes. We beginnen onze rit over een drassige, vogelrijke laagvlakte, rijden vervolgens over een gigantische, besneeuwde hoogvlakte om daarna via de lavavelden het meer te bereiken. Onderweg maken we een uitstapje naar de watervallen Dettifoss en Selfoss.Op het parkeerterrein treffen we een dame van het nationale park met schep en paaltjes. Ze markeert de routes naar de watervallen daar het geheel hier onder een flink pak sneeuw ligt. Buiten de paden kan het gevaarlijk zijn, ze waarschuwen voor water onder de sneeuw. Braaf volgen we dan ook het, inmiddels platgetrapte, sneeuwpaadje waarbij we er enkel naast stappen bij tegenliggers. De watervallen liggen er fraai bij in de sneeuw. De blauwe lucht en de regenbogen die verschijnen maken het plaatje af.

Bij het, nu muggenloze, muggenmeer zoeken we een camping omdat we graag weer eens lekker zouden willen douchen. Het wildkamperen bevalt, maar douchen in de camper is behelpen en de boiler werkt slecht. De campings rondom het meer blijken dicht of voldoen niet aan wat wij acceptabel vinden. Toch proberen ze ons hier naartoe te drijven door overal bordjes te plaatsen met een doorgekruiste tent erop. We vinden een plekje waar ze het bordje zijn vergeten (of wij 'm niet hebben gezien) en besluiten hier te gaan tukken en de volgende ochtend bijtijds te vertrekken. Douchen stellen we uit. Vergeleken met de rotte-eieren lucht van het nabij gelegen solfatarenveld, ruiken wij naar bloemetjes!

De volgende ochtend rijden we naar het kratergebied Krafla. Hier staat tevens een geothermische energiecentrale. De weg houdt plots op, de grote hoeveelheden sneeuw maken het onbegaanbaar. Omdat we een spoor door de sneeuw zien, raadplegen we de GPS-app en zien dat we niet ver van de krater Viti af zitten. We sjouwen door de sneeuw en komen uit aan de rand van deze grote, én volledig besneeuwde, krater. Imposant blijft het echter wel. We lopen een stukje langs de rand en dalen (uiteraard aan de buitenzijde van de krater) een stukje af naar een prachtig blauw water met stomende potjes.

We besluiten door te rijden naar Asbyrgi, waar een camping ligt in een hoefijzervormige kloof. We rijden eerst dieper de kloof in en maken een wandelingetje naar het einde ervan. Hier komen we in een sprookjesomgeving terecht! Het met lage bomen omringde pad brengt ons bij een prachtig groen watertje. Het doet denken aan een ijslands versie van Efteling's droomvlucht of de indische waterlelies. De elfjes ontbreken maar het kost geen moeite je ze erbij voor te stellen.
Op de camping blijk je voor de douche te moeten betalen met muntjes die wij niet hebben. Het bezoekerscentrum en het nabijgelegen benzinestation zijn dicht, dus wisselen kunnen we niet. Op naar een andere camping!

De receptie is ook hier gesloten, maar de douches werken zonder muntjes en er komt warm water uit! We besluiten ons toch aan te sluiten bij de andere kampeerders op dit terrein en gaan ervan uit morgen te mogen betalen. Douchen blijkt een avontuur! Het licht werkt niet dus douchen we met de zaklamp-app terwijl het douchehok zich langzaam vult met een flinke laag water en mijn crocs als badeendjes door de ruimte drijven. Je broek weer aandoen, én drooghouden, is onmogelijk in dit waterballet dus lopen we, van onder slechts gehuld in een onderbroek, terug naar de camper. Heerlijk dat kamperen! ;-)

Een nieuwe achtergrond

Na 'miles and miles of nothingness', zoals de Lonely Planet het zo mooi weet uit te drukken, en een gravel-bergpas door wolken en sneeuw, kom je uit in het prachtig gelegen Borgarfjördur Eystri. Wat een uithoek! Maar wat is het hier mooi! In het dorpje treffen we een bord 'puffins 5km ->'. Zou het hier dan toch echt raak wezen? JAAAH, dat is het! Deze nieuwe achtergrond op mijn tablet is een shot van eigen makelaardij! Hoe gaaf! Wat zijn ze tof, lief, leuk, schattig, onhandig en mooi! Wauw!

Omdat we moe zijn, laten we ze na een poosje met rust om een slaapplekje te zoeken. Vanmorgen zijn we door regen en sneeuw naar de waterval Hengifoss gereden. Vanaf de parkeerplaats een pittige wandeling voor een stelletje conditieloze Hollanders, maar na vierhonderd meter klimmen én een sneeuwbui, genieten we van de inmiddels strak blauwe lucht boven de op één na hoogste waterval van IJsland.
Morgenochtend eerst nog even bij de puffins kijken voor we weer verder gaan!

Zoeken

Zeven fjorden, de hoogste, geasfalteerde pas van IJsland en een eenbaanstunnel van 630m lang verder, zijn we halverwege de oostkust aanbeland. Terwijl we de kust afspeuren naar papegaaiduikers, komen we voornamelijk veel zwanen, eidereenden, schapen met lammetjes, ijslandse paarden en ook rendieren tegen. Helaas, ook hier zitten de puffins niet. De weersvoorspellingen zien er goed uit voor de komende dagen! Een graadje of zes met zon! Dat wordt genieten!

Zeehonden!!! :-)

Kou, regen en wind... je doorstaat het met liefde als je zeehondenkopjes tussen de ijsschotsen ziet bij Jökulsárlón, een brede lagune vol afgebrokkelde ijsbergen van de gletsjer! Het stond wel beschreven in de reisgidsen, maar ja... dat staan de papegaaiduikers ook en die laten zich vooralsnog niet zien. Fantastisch om die lieve snuitjes boven te zien komen! En dat ook nog eens tussen blauw kleurende ijsschotsen. De ijsschotsen drijven naar de zee en komen deels op het zwarte strand terecht. Een bijzonder gezicht.Echt weer een ijslandse topper dit! Zelfs met winters weer. Wederom ook weer veel vogels.                      

Vandaag was het weer dan wel koud en guur, gisteren hadden we nog strak blauwe luchten! Met dank aan de geleende Lonely Planet kwamen we bij een prachtige kloof uit. Met aan het einde ervan een waterval (staat niet op de foto hiernaast). Mede dankzij het heerlijke weer, hebben we hier enorm genoten van een wandeling langs de kloof. Vervolgens reden we naar de waterval rechtsonder, die bij sterke zeewind naar boven 'valt'. Remko is halverwege de waterval geklommen zoals je kunt zien als je flink inzoomt. Vervolgens zijn we naar het nationale park Skaftafell gereden en de Swartifoss bewonderd (links onder). En hier hebben we ook overnacht.

Watervallen enzo

Na woensdag ook wakker te zijn geworden naast Geysir zijn we op ons gemak het terrein gaan vekennen. Geysir spuit niet meer/buitengewoon onregelmatig (kom er niet achter hoe het precies zit), maar zijn broertje Strokkur wel. En hoe! Wat een kracht en geweld! En omdat je er direct naast mag staan, doet dat nog wat extra's met de beleving. Vervolgens doorgereden naar IJslands bekendste waterval de Gullfoss. Wederom prachtig deze dubbele waterval!

Op naar de volgende! De Seljalandsfoss. Wat deze waterval bijzonder maakt, naast dat ook deze prachtig is, is dat je achterlangs kunt lopen. Maar niet met een droog pak!  En als eindelijk, nadat we gegeten hebben met uitzicht op deze waterval, het zonnetje een beetje doorkomt, worden we getrakteerd op een regenboog in de waterval! Wauw!

Omdat het wildkamperen ons bevalt, zijn we een bergweg ingereden en hebben onze camper in de bergen naast de weg neergezet.
De volgende dag zijn we naar waterval nummer drie gereden, de Skogafoss. Ook weer mooi en bijzonder. De watervallen vervelen ons nog lang niet! Vervolgens eerst boodschappen gedaan in Vik, want het brood is op en we hebben trek. De ringweg hiernaar toe is erg fraai! Mooie groene heuvels/bergen met watevalletjes en riviertjes. Maar eigenlijk is de weg continu mooi, bijzonder of bizar. Het weer zit inmiddels ook mee. Het zonnetje schijnt en we zien weer eens blauwe luchten. Goed weer om het zwarte strand van Vik en omgeving te bekijken. Hoge kliffen, veel vogels (vooral meeuwen, scholeksters en eidereenden, geen papegaaiduikers), rotsformaties in zee en basaltzuilen. En met het zonnetje erbij is dat echt genieten!
Na nog veel schapen met hun lammetjes te hebben bewonderd en ijslandse paarden te hebben gevoerd en geaaid, zijn we op een parkeerplaats naast de ringweg beland om te gaan slapen. Nu op naar nationaal park Skaftafell!

Maanlandschap

Vandaag genoten van het bizarre landschap van het schiereiland Reykjanes. Via de kust naar verschillende geothermische velden gereden (Gunnuhver en Krysuvik/Seltun). Ondanks dat we dit soort natuurverschijnselen eerder hebben mogen gezien, blijft het buitengewoon. Zo ook het maanlandschap rondom de bekende Blue Lagoon. En nu zijn we aangekomen bij Geysir en Strokkur, de bekende geisers van IJsland. Met uitzicht hierop hebben we net ons avondmaal bereid en genuttigd. Nu wachten tot het droog is en we er pal naast kunnen gaan staan om te proberen mooie plaatjes te schieten.

Internet is vooralsnog beperkt. Dwz geen wifi. Dus helaas ook nog geen mooie foto's van Remko om te showen. Maar wel alvast een impressie met telefoonshotjes!

Een warm welkom!

Aangekomen op een zonnig IJsland! En daar zitten we dan in ons campertje op een keurige gratis camping met verwarmde toiletten en elektriciteit!! Uiteraard ook een fantastisch uitzicht erbij! Op de zee, vogels en maar liefst twee vuurtorens! Het is een gouden plekje met een prachtige 'ondergaande' zon! (Foto's volgen later.)

Ons uitzicht!

Een heerlijk vooruitzicht!

Nog twee nachtjes slapen en dan gaan we (van het ijslandse) weer genieten!

ZIN!

Het begint nu echt op te schieten! Nog maar tien dagen werken! Remko nog even een paar dagen naar Londen, met de familie Iris haar 13e vejaardag vieren, en dan....

Maandag 12 mei, op naar IJsland! Vanaf het vliegveld worden we naar het camperverhuurbedrijf gebracht, waar een tweepersoonscamper voor ons klaarstaat. En in tweeeneenhalve week hopen we een prachtig rondje over het eiland te maken.

Al een tijdje hou ik het ijslandse weerbericht in de gaten, zo ook de voorspellingen ten tijde van ons verblijf aldaar. Mijn hoop is dat het voorjaar ook op IJsland vroeg inzet. Uiteraard heb ik mij ter voorbereiding ook verdiept in het ijslandse klimaat en maak mij weinig illusies qua lente/zomerweer, maar uit de voorspellingen (max tussen de 9 en 12 graden, geen nachtvorst meer) putte ik toch hoop. Misschien een paar dagen mijn winterjas kunnen verruilen voor een winddicht jack!

Inmiddels ook tijd om eens naar de wegcondities te kijken. De ijslanders hebben hiervoor een fantastische site (in het engels!) waarop duidelijk de nog afgesloten wegen staan aangegeven en de goede, gladde, extreem gladde en besneeuwde, doch open wegen. Tevens kun je kijken naar live webcambeelden. 

En dat was schrikken! Niks geen tekenen van een vroeg voorjaar. Niks geen vers groen. Sneeuw, sneeuw en nog meer sneeuw! Weg hoop....

Maar minder zin om te gaan? Nee, dat zeker niet! Ik zie ons campertje al staan, midden in een besneeuwd veld. Ook tof! Daarnaast kan er een hoop gebeuren in drie weken. Dus nog steeds heel veel ZIN!